Over kussen en patatten
Verslag: Franckx en de Rijke
Het was 8.15 uur en we verschenen fris en zoutloos aan het ontbijt. Een nachtje in ons eigen bed deed wel deugd. Aangezien in Bolivia het tijdsmanagement niet zo strak is waren we pas om half 10 vertrokken om de dropjes te bezoeken.
Wat een spetterende rit met de jeeps zou moeten zijn was een beetje een teleurstelling.Volgens Paul en Geert zou alles veilig moeten zijn, maar de jongens wilden stoer doen en uit de jeep hangen. Met enige vertraging arriveren we in Urmiri waar we er lustig op los kussen, Luz denkt dat ze heel het dorp al heeft gekust ondertussen. Samen met de dorpelingen woonden we een viering bij. Aquilino en Crezencio verschenen mooi gekleed vooraan in de kerk. Ze leiden de viering in het Quechua, Hernan en Rebeca waren onze tolken.
Voor ons zit er een meisje van circa 14 jaar oud met het schattigste kindje ooit op haar schoot.
Opvallend is dat alles in het Quechua wordt gezongen.
Onze kleine bijdrage voor de gemeenschap betreft enkele Bolivianos en een zak appels. De hoeden van de vrouwen doen dienst als appelzak.
Na de viering gaan we allemaal naar buiten voor een kleine fotosessie en een warme drank die naar maïs smaaktte, we werden hartelijk bedankt en een 2de kusronde werd ingezet.
Zoals we al zeiden is het tijdsmanagement hier niet het sterkste punt.Tegen 2 uur begonnen we onze 3de kusronde van de dag, ditmaal in Marcavi. De dorpelingen spreiden een doek uit en gooien er elk wat eten op. Er zijn verschillende soorten aardappelen, waaronder pikante en gevriesdroogde (chuños), maïs en boontjes. Aangemoedigd door de strijdkreet van Hernan ‘Attack!’ vallen we aan.
Daarna werden we uitgenodigd voor een verbroedering, we deden een namenrondje.
De vrouwen toonden ons hoe ze a.d.h.v. een tol lamawol spinnen. De mensen die vaardig genoeg waren, mochten blijven. Resultaat: we vertrekken allemaal terug naar huis. Onderweg bezichtigen we onze eerste waterval, die gevormd is door het regenwater.
Eenmaal terug in El Molino verheugde iedereen zich op een rustige avond. Dit is buiten Mia gerekend, oorspronkelijk wilde ze ons de machines laten zien, een uur later praten we echter over hoe een vrouw ooit per ongeluk in brand werd gestoken en hoe ze op El Molino verzorgd werd. We eindigen de avond rustig met spelletjes en gaan slapen.
Franckx en de Rijke
